امروز برای ما زن‌ها یه روز خاصه... روز زن... روز مادر... روز موجودات و مخلوقاتی که ویژگی‌های خاص و لطیفشون همیشه شهره بوده و هست... روزی که به نام ما، همه ما زنان نام‌گذاری شده است اما ...

پشت این اما هزاران حرف دارم...هزاران حرف نا گفته و گفته... هزاران درد، هزاران رنج و نمی‌دونم چرا این روز که باید خوشحال باشم، یه جورایی یه دردی توی قلبم حس می‌کنم... یه درد ناشی از ظلمی که به تمام هم‌جنسان من در تمام تاریخ وارد شده...

هزاران حرف تکرار شده‌ای که شاید خیلی‌ها ما رو برای عنوان کردن اون‌ها، فمنیست خطاب کنند... و خیلی‌ها برای عنوان هر کلمه‌اش، تمسخر کنند...

امروز روز ماست، روز تمام زنان سرزمین من، روز تمام زنانی که سال‌ها زیر سنت‌ها و آداب و رسوم غلط نابود شدند...

کاش امروز کمی از پیامبر اکرم(ص) الگو می‌گرفتیم در احترام به مقام و جایگاه زنان، همان‌طور که به فاطمه(س) احترام می‌گذاشتند... کاش امروز کمی همسرداری علی‌(ع) الگو می‌شد، کاش کمی فرزند بودن حسن و حسین(ع) در صدر گفته‌هامون جا می‌گرفت...

اما حیف و هزاران حیف که روز مادر تبدیل شد یه گرفتن هدیه‌ای و گلی و دوباره سالی که فراموش می‌کنیم زنان و درد‌ها و رنج‌هایشان را...

روز مادر، روز زن بر همه زنان عزیر سرزمین من مبارک...