زندگی خصوصی...
دیروز رفتیم زندگی خصوصی رو دیدیم... فیلمی که اعتراضات زیادی بهش شده و حتی در برخی از شهرستانها شنیدم از روی پرده برداشتنش...
کنجکاو بودم فیلم رو زودتر ببینم... دیروز بعد از دیدن فیلم خیلی تحلیلها به ذهنم رسید و تحلیلهای خودم رو با نقدهایی که در رابطه با فیلم شنیدم، بسیار متفاوت دیدم...
شنیدهها و نقدهایی که برخی از خبرگزاریها کار کردند در جاهایی از فیلم نشان دادن یه سری واقعیات رو نادرست عنوان کردند که از نظر من با در نظر گرفتن سن بینندگان بیان این واقعیتها بسیار خوب و به جا بوده... چرا باید حقایقی که در حال حاضر، خیلی بیشتر از آنچه که در فیلم بیان شده بود رو انکار کرد؟!!!۱ واقعیتهایی که هست و باید از زبان یکی از هنرها به خصوص هنر هفتم فریاد زده بشه...
عدهای برخی از سکانسها رو مخالف دفاع مقدس و آرمانهای نظام عنوان کردند که باز هم به نظر من به عنوان یه بیننده اصلا این طور نبوده... نشون دادن سر دار جنگ که قبل از جنگ تراشکار بوده و امروزه روز هم هنوز تراشکار نشان از نوعی پاکی، صداق و حلاللقمه بودن بسیاری از سرداران و بزرگان جنگ بوده... جنگی که خیلی از کسانی که در اون حتی حضور هم نداشتند الان زیر سایه عنوانی جعلی به عنوان جانباز، رزمنده، آزاده و ... خودشون به جاهایی میکشند که...
نشان دادن زندگی یه آدمی که به دلائلی از عرصه سیاست بیرون رانده میشه اما بعد از رانده شدن به نوعی انتقام گیری دست میزنه و با راهاندازی روزنامهای که برخلاف نظام مینویسه، انگار قصد آروم کردن خودش رو داره و جالبه که همین آدم از اسلامی حرف میزنه که خودش هم ذرهای از اون بویی نبرده...
آدمی که تا فساد کشیده میشه و در انتها با وجدانش هم کنار میآد و دست به کاری میزنه که .... این آدم در ابتدای فیلم در بحثی که با یه مسئول روزنامه دولتی داره، حرفهای شعاری و آرمانی میزنه که این روزها زیاد داریم از امثال اون آدم میشنویم اما این شعاردهندهها خودشون چگونه زندگی میکنند و در زندگی خصوصی این مرد، ما شاهد همه اون صفتهای بدی هستیم که اون به دیگران نسبت میده....
نشون دادن یه فرمانده نیروی انتظامی به عنوان یکی از دوستان این مرد بسیار درست بود... مردی که در گذشتهها در گروههای منکراتی همراه ابراهیم بوده اما مخالف اعمال خشونتباره اون... و امروز چه زیبا در سکانسی که با ابراهیم صحبت میکنه، با بغضی در گلو میگه، ابراهیم ما چه کردیم؟
زیباییهای این فیلم، مفاهیم انسانی و سکانسهای فوقالعاده فنی و هنری اون از نظر من قابل چشمپوشی نیست... باید در کنار تمام سیاهیهای این فیلم به نکات مستتر و پنهان اون اشاره کرد....
صحبتهای اون سردار جنگ، همسر اول ابراهیم و ویژگیهای شخصیتیش، حس مادری پریسا و خیلی از صفاتی که در این فیلم به چیزهای خوبی اشاره داشت، همگی از این فیلم یه فیلم خیلی خوب و دوست داشتنی ساخته بود و به نظر من باید به فرحبخش کارگردان این فیلم تبریک گفت به خاطر این کار فاخر...
حتما این فیلم رو ببینید...!!!!