مسأله این است...
برای تحلیل:
مثلا
بیشتر یادمون میمونه که دوستمون یه کم زود عصبی میشه
اما یادمون نمیمونه که همین دوست هرگز کینهای از تو به دل نمیگیره
مثلا
خوب یادمون میمونه که همسایه بقلی شبها تا دیروقت آهنگ گوش میده و صداش میاد
اما یادمون نمیمونه که همین همسایه هیچ وقت زمانی که نیاز به کمک داری نه نمییاره...
و ...
از این مثلاها دوروبرمون زیاده اما نمیدونم چرا ما همیشه بودنها و صفات بدهایی که همهمون داریم رو بیشتر از نبودنها و صفتهای بدی که نداریم در خاطرات ثبت میکنیم...
+ نوشته شده در شنبه ۲۰ فروردین ۱۳۹۰ ساعت 13:39 توسط ستاره
|